دل من تنها بود، دل من هرزه نبود.........

دل من عادت داشت که بماند یک جا

              به کجا؟

معلوم است،به در خانه تو!

دل من عادت داشت،

که بماند انجا،پشت یک پرده توری

که تو هر روز ان را به کناری بزنی.........

دل من ساکن دیوار و دری،

که تو هر روز از ان میگذری.

دل من ساکن دستان تو بود

دل من گوشه یک باغچه بود

که تو هر روز به ان مینگری

راستی،دل من را دیدی.....؟!!